تاریخچه یوان

یوان در سال 1948، به عنوان بخشی از تلاش‌های چین برای ایجاد ثبات اقتصادی و جلوگیری از تورم شدید، معرفی شد. با تأسیس بانک خلق چین در همان سال، یوان به عنوان واحد پول رسمی تعیین شد. این تغییر بخشی از اصلاحات اقتصادی گسترده‌ای بود که به تقویت اقتصاد داخلی چین و توسعه زیرساخت‌های مالی آن کمک کرد.



یوان



یوان به عنوان واحد پول رسمی کشور چین، یکی از مهم‌ترین مفاهیم اقتصادی جهان امروز به شمار می‌رود. یوان، که نماد آن ¥ و کد بین‌المللی آن CNY است، نقشی کلیدی در اقتصاد داخلی و خارجی چین ایفا می‌کند.

یوان در اقتصاد جهانی

طی دهه‌های اخیر، یوان نقش مهمی در تجارت جهانی پیدا کرده است. چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، از حواله یوان برای تسهیل تجارت با شرکای تجاری خود استفاده می‌کند. به ویژه، سیاست دولت چین برای بین‌المللی‌سازی حواله یوان امروز از طریق ایجاد توافق‌نامه‌های سوآپ ارزی با کشورهای دیگر، اهمیت این واحد پولی یوان را بیشتر کرده است.

از سوی دیگر، صندوق بین‌المللی پول (IMF) در سال 2016 یوان را به سبد حقوق برداشت ویژه (SDR) اضافه کرد. این اقدام، یوان را به یکی از پنج ارز اصلی ذخیره جهانی تبدیل کرد.

یوان شامل اسکناس‌ها و سکه‌هایی با مقادیر مختلف است. اسکناس‌های حواله ای یوان در مقادیر 1، 5، 10، 20، 50 و 100 یوان چاپ می‌شوند و تصاویر رهبران تاریخی و مناظر مهم چین بر روی آنها قرار دارد.

همچنین، یوان به 10 جیائو و هر جیائو به 10 فن تقسیم می‌شود. این ساختار به چین اجازه می‌دهد تا تراکنش‌های مالی را با دقت بیشتری مدیریت کند.